ඇවිත් රැහැයියෙක් රැගෙන විත් තනුවක්
නොදත් තාලයෙන් ගයයි ගීතයක් ගොරහැඩි ලෙසින්
මමත් දන්නවා රැහැයියෝ නුඹත්
සිතත් පාලුවෙන් සොයයි ආලයක්
නොඅලස් ලෙසින්
නොඅලස් ලෙසින්
කොතරමි නදකලත්
රැහැයියෝ නුඔ තවත්
නොදන්නවා නොමවෙතී
හැමෝටම ලග නොවේ
සෙනෙහසේ හීනයත්
විදීමෙන් තොර ආලයක් වෙද
රිදීමෙන් තොර දිවිය එම වෙයි
ආලයක් ලා හඩන නුඹ මෙන්
සකට හිරු
සදු යැදපු කුමරුන්
ආලයක් ලත් දිවිය මනරම්
බඹ විහන්නත් සිත චපල නම්
උඹත් රැහැයියෝ වැරදි නොම වෙයි
උඹත් රැහැයියෝ වැරදි නොම වෙයි
සසර ජයගනු රැයෙන් නොහැකියි
නුඹට රිසි දින සසර දිනනු ඇත
උඹත් සතුටින් දිවි ගෙවෙන විට
දුකක් ඇති තැන ද්වේසයම වෙයි
නිදුක් වන්නට නුවණ මද විට
චරක දනන්සූරිය
No comments:
Post a Comment