ගැහැනියකට නිතර තම සැමියාට වඩා
අනෙකෙක් සිටී හිමි පරයා විකුම් සදා
අම්මත් මගේ නිති සිටියත් සිහින සදා
ඇගේ සිහිනේ එකම විරුවා වෙයි වෛද්‍යයා
වෛද්‍යා අඳින හැටි නිති කරමින් මෙනෙහී
අම්මා දෙසයි බැති ඇගයුම් ඇගෙ ලොවෙහි
නැති නෑදෑ කමින් ඔහු මාමා මගේ ලොවෙහි
වෛද්‍යාට වඩා නැත කෙරුමෙක් මේ ලොවෙහි
දැක නැත කිසි දිනක මම මේ වෙද මාමා
අම්මා දෙසයි ඔහු වරැණා කර ආසා
ඇගේ වැනුමටම මම ආසා වයස කුඩා
ලොල් බැන්දෙමි දකින්නට මේ මහ රණ විරුවා
අම්මගෙ ලොවේ ගැහැනිය වූයේ අක්කා
දක්කා ගියා අපි දවසක් ඇය ආ දා
පොඩි කමිසයක් දී මතකයි බදාගෙන ඉම්බා
දැක්කෙත් නෑ එදායින් පසු මේ වෙද අක්කා
අක්කාට වඩා රූමතියක් නැත ලෝකේ
අයියට වඩා වෙද කෙරුමෙක් ලංකාවේ
ඇදිවත පමණටත් නැත දුකෙනුයි කල් ගෙව්වේ
තාත්තා මහන්සියෙන් වේලට කර ගැහුවේ
අම්මගේ සිහිනයම අපි වෛද්යෙක් කරවන්නයි
අපමන වෙහෙස වී යැව්වේ ඒ දෙසටයි
සොයුරා වෙදෙක් කෙරුවේ ඇගේ ඒ සිහිනයි
තවමත් දකින්නට වෛද්‍යා නැත ආවයි
ඇත්තේ මුද්දරයක් තවමත් මගේ ගාව
ආඩම්බරෙන් රැක්කා නවසීලන්තෙන් ආව
එක ලියමනක් ඇත ලඟ මේ අක්කා එව්ව
ඇයමයි ඇගේ සිහිනය මලගමකට නාව
ලදකගෙ ස්වභාවය නම් පුදුමය දනවයි
කිසි දින නොවෙනස්ය භක්තිය රිසි දේටයි
ලඟ ඇති සියලු දේ ඇට හරි අඩු අගයයි
පිට ඇති අබ ඇටේ නිති මහ මෙර ගානයි
චරක දනන්සූරිය
No comments:
Post a Comment