නොලත්මි කිසිදා ආදරයනම්
සෙනෙහසින් සොඳුරු වී
ලත්තෙමි කුරිරු තෙපලුම්
තැත් කලමුත් දිනන්ට සොඳුරු හදවතක්
හදවතින්
නිත් වේදනාවම වෙයි මා නොහැඬුවත්
ගත් වෙහෙසම කලකිරයි දිනන්නට දිවි
ඉක්මවා මා තිස් එක් වියත්
පාලුව කාන්සිය මූසලය තනිකමේ
නිසරු බව කුරිරුයි බැමිනිති සායටත් වඩා
හිත දිරියෙන් නිහඩව තුරැණු විය ගෙවා
වෙහෙසවී
උගත් සිල්පයත් දැන් ගං
දියට කැපූ ඉනි වී
නොලත් සෙනෙහස මිලට ගන්නට ගෙන්දගම් කතරේ
ඇතත් ඇරයුම් සොයා යන්නට වෙසඟනන් ඇසුරේ
සිතත් මිතුරන් අමනයෙක් මා නොලත් රසයක් ආදරේ
නොවෙම් මම තව චපල මිනිසෙක් කිරන්නට මස්
අඳුරේ
No comments:
Post a Comment