අපල දිගු කල

බලා දිවි මග පෙරට

ඉඳ කටුක මග දෙස බලා පහුකල

ඇති ලෙස දැන පෙර අකුසලුත්

උකටලී නොව අදිටනින්

දිරියෙන් සන්තාපයෙන් මිදී

ඉරණමම කුරිරුමුත්
දෛරයෙන් අදිටනින්
නොනිම් වෙර දහඩියෙන්
යුක්තියෙන් යුතුකමින්

ඉතිරි දිවිමග ටිකත්
ඉවසමින්  නොනැවතී

පැරදී වෙහෙසවී
අරමුණුත් ඉටුනොවෙන කල
නිදි මරා දිවි ගෙවා
යුක්තියෙන් උපරිමව
තවත් මට මේ තරම්
පල විරහිත වුනේ
පෙර පවින් දෝ යැයි
සිත සරතැස නිවා

පැතුවා ආදරය නිතර

සිතා ගැන එහි මිහිර

බලා සිටියේ නිතර

රැක නිති බමසරත්

තවත් අකුසල් නොකොට
මෙත් සිතින් හැකි ලෙසින්
සැමට යහපතක් කොට
මිය යන්ට සිත්කලා
ලංව තිස් දෙවන විය