නීල් අයියා

ගොම්මන් කලුවර ලන්ද තවන කල
හොල්මන් හෙවනැලි බිඳින පවර නල

අම්බරුවන් අඩ පරිදින ගොරහැඩි නද

රහසින් දොස් අසනා නුඹ ගමකින් 

අඩා කෑගසන කල ආවේගෙයන්

දත්තේ නැහැ අණුවන ගම්මුන්
ලෙසම හැර නුඹ නූගත් නොහික්මුණු

සසල අවාසනාවන් මිනිසෙක් තනිකඩ කියා

රස මසවුල් ලොබ නොබැඳ රාගින්නෙන් නොම වී මුලා

රහ මෙර නැත දිනක තොලලා චපල නැති නුඹ

වියරු වී කෝපයෙන් හික්මණු බැරිව ආවේගයෙන්

සලිතවී දෝ සැදෑවක මූසල බවින් වියරුව

තනිකම, විරහව, විටකදී කලඹවන හැටි මිනිසෙක්
සම්මතය උසුලා අකුසල් නිසාදෝ වී තනිකඩව ඔබ

නොදමිත ආවේගයන් කළඹවා ඔබ නොදැනුවත්

බලා උනි නිහඩවම ඔබ ගැරහුමුත් නිති ලං කරන්

පිටතින් ලොවට වී නුඹ නොහික්මුණු ගොපල්ලෙක්
ඇතුලතින් වී පියෙකු මෙන් තිරිසන් ගව කැලකටත්

මදක් කැළඹුනත් විටකට කිපී සුලු දේකටත් සසලව

ගෙවන නුඹ දිවි ගමන මා කම්පිත කලා