ඉක්මනට එන්න

දැල් කවුලුව විසිර නල දඹ රත් පැහැයෙන් අලු අවරගිරෙන්
බැස හිරු යයි කොඳුරා කඳු කුරුබිලි සදලු තලෙන්
දවස් ගණන් මැද හිම එක් දින අරුණාලෝකෙන්
ලැබූ පණත් නැත කලුවර ගෙට තව ටික මොහොතෙන්

තනිකම නොතනිකම අනතුරු අදහස් නොකල දිනත්
හැප්පුනු නියා මුව මුහුණත විරූපව විදවන්නත්
සිත්ලුණු නියා තව මසු රැස්කරගන්නට ඕනෙත්
ජීවිතයයි කියා හැකි නැත අලසව අත්හැර යන්නත්

කර්මය අකර්මය ලෝදම් ඉවසීමෙන්
සැනසෙනු මිසක වෙන යම් ගැලවිල්ලක් වේනම්
ගගකින් එතෙර වන්නට ඔරුවක් කොල්ලෑ වේ නම්
සසරින් එතෙර වෙනතෙක් දිවි දිරි කරුණා ලද නම්

මෙත් බොසත් හිමිට ඈ සරණව හිටියාලූ
නකුලට ඇය මව මිතුරිය මෙන් සරණට වූවාලූ
ගොරරුපු  කැලට වලගම් නිරිදුන් රැක ලයපෑලූ
පියකරු පතිනි හිමි කම මට තවතමත් නෑලූ

යුතුකම් අතර දුව දිවියේ වගකීම

දිවිහිම් තිබෙන තුරු පිවිතුරු හැඟුමක පිබිදීම
නොලද නමුදු දිනයක කවියන් කී ආදරය
ආදර දිනය වැදගත් බව දෙවියන් හීනෙන් කීය